W roku 1897 w Białej powstaje jedno z wspanialszych dzieł późnego historyzmu - budynek Miejskiej Kasy Oszczędności według projektu Emanuela Rosta juniora.
Dwupiętrowy budynek oparto na czworoboku. Jego fasady posiadają wysoki rustykowany cokół, boniowanie w parterze oraz wyraźnie zaakcentowane piano nobile poprzez rytm pilastrów i bogtą dekorację. Główne wejście podkreśla szeroki środkowy ryzalit, zdobiony bogatą dekoracj ornamentalną, zwieńczony szczytem z alegorycznymi postaciami bogini Eirene z rogiem Obfitości i Plutosa, bóstwa bogactwa. Budnek posiada strome dachy oraz masywną wieżę z neorenesansową arkadową loggią widokową w północno-wschodnim narożniku.
We wnętrzu budynku zastosowano układ dwutraktowy z korytarzem pośrodku. Na osi umiejscowiono monumentalną klatkę schodową prowadzacą na piętro.
Warto zwrócić uwagę na reprezentacyją salę posiedzeń z neobarokową artykulacją ścian oraz dekracją stiukową.
Już w roku 1897 w budynku oprócz Kasy Oszczędności mieścił się również zarząd miasta. Dlatego nazywano budynek bialskim ratuszem. Dziś, kiedy Bielsko i Biała to jedno miasto, budynek nadal pełni funkcję miejskiego Ratusza.