Metodologia tego badania, jak większości tego typu, mocno wątpliwa. Z Waszych komentarzy widać zresztą, że każdy pewne pojęcia rozumie inaczej i ma inne priorytety. Dla jednego Kraków to syf, bo ma dziurawe drogi, innemu podoba się Rzeszów, bo ma tam wielu współwyznawców swojej religii. Wyniki takich badań zawsze będą kontrowersyjne, wszędzie będą generować postawę "naszych biją!" i lawinę komentarzy typu "jak to w mieście X się fajnie żyje, jak mój wujek tam mieszka i mu z działki łopatę ukradli". Bez sensu, niemniej...
...jest coś w tym, o czym pisze Swiatogor. Jest jakiś taki "duch bielskości", którego nie da się złapać precyzyjnie w liczby. Obserwuję to u rodowitych mieszkańców, którzy nie rozumieją mojego szoku i zdziwienia, akceptują stan rzeczy i w głowach im się nie mieści, że mogłoby być inaczej. "No tak, tak jest, ale zawsze tak było, mi to pasuje". Poziom lokalnych mediów-Radio Bielsko i Kronika Beskidzka-wiele mówi o grupie docelowej. Brak nocnej komunikacji miejskiej. Mała ilość imprez kulturalnych, a jeśli już, z reguły w klimacie biesiadno-jarmarcznym (nie piszę o prywatnych inicjatywach, tam jest dobrze). Komunikacyjne zamknięcie na okoliczne miasta, także zagraniczne. Praca-owszem, jest, ale jakby zajrzeć na praca.bielsko.pl - głównie tam, gdzie oferują najprostszą i najgorzej płatną pracę fizyczną. Edukacja wyższa bez jakiejkolwiek renomy i perspektyw, (ATH z reguły nawet nie występuje w rankingach). Brak choćby jednego parku z prawdziwego zdarzenia lub innego miejsca, gdzie ludzie spotykaliby się w weekendy, żeby odpocząć, rozerwać, itd. (Błoń nie liczę, poza dróżką i kilkoma knajpami przy boiskach tam nic nie ma). Martwe (w sensie:puste) Stare Miasto, centrum życia-Galeria Sfera. Główne zabytki i atrakcje turystyczne można w zasadzie obejść w 3h wolnego spaceru, jedząc przy okazji obiad. "Przeżyjesz dwa razy więcej" - tak, oczywiście. Centrum miasta zalane tandetnymi reklamami i specyficznymi lokalami usługowymi: pożyczki bez BIK, second-hand'y, salony ślubne, obiady za 10 zł, biuro podróży. Jakby na tej podstawie rekonstruować wizerunek statystycznego bielszczanina, wyjdzie nam, że to raczej ubogi, zahukany człowiek, który kilka razy w życiu postanawia zaszaleć i np. bierze ślub, pożyczkę-chwilówkę, robi zakupy w Tanim Armanim i leci na tydzień do Tunezji.
To się wszystko składa na taki obraz miasta zamkniętego przed wpływami i wzorami z zewnątrz, pozbawionego aspiracji do bycia ważnym ośrodkiem czegokolwiek, kiszącego się w poczuciu, że było potęgą lata temu i nie ma sensu nic zmieniać, skoro wtedy było dobrze, to i dziś pewnie jest. Przez lata wytworzył się taki specyficzny, styl życia w skali mikro-niewiele chcę, to i niezbyt jestem rozczarowany, że się nie udaje; tak się złożyło, że jakiego poziomu by Bielsko sobą nie prezentowało, dla mieszkańców okolicznych miasteczek to i tak mega wypas, który w zupełności wystarcza. Ot, z dyplomem ATH pójdzie pracować do Daedong czy sklepu w Sferze, więc jednak fajna ta uczelnia. Do tego wiadomo, fundamenty dumy regionalnej - "mały Wiedeń" + "piękne góry" i okazuje się, że nic więcej od życia oczekiwać nie można. Zresztą, bielszczanie których znam, są też dość hermetyczni towarzysko - wolny czas spędzają w wąskim gronie, raczej nie wyjeżdżają z miasta dalej niż 20 km, lubią się zamykać w domach. Myślę, że to się jakoś wiąże - jeśli nie widziałeś np. Gdańska, łatwiej Ci mówić "Bielsko jest piękne". Jeśli nie wyjeżdżasz dalej niż do Pszczyny, Żywca czy Wisły - możesz uwierzyć, że nic więcej od życia Ci się nie należy, jak praca na taśmie za <2000 zł, kilka równych dróg i ładne górki za oknem.
